Het begrip filters is voor de fotografie veel breder dan je in eerste instantie zou denken, het is niet alleen een beetje kleur aanpassen of een verloopje hier en daar. Voor programma’s als Photoshop zijn er heel veel filters verkrijgbaar en voor de meeste moet je betalen. Een beroemde serie zijn de Nik filters en die zijn, sinds Google het bedrijf heeft overgenomen gratis te downloaden en te gebruiken. Ik ben er even mee aan het stoeien geweest en het is gemakkelijk om snel een leuk resultaat te behalen.
Het wordt een ander verhaal als de lichtomstandigheden niet mooi in het midden liggen. Bij veel contrast krijg je toch voor een deel overbelichting en voor een ander deel wordt de foto onderbelicht. Neem bijvoorbeeld een artiest die optreedt voor een geheel zwarte achtergrond. De camera regelt de belichting bij tot 50% en de artiest zelf is dan helemaal overbelicht. In dit geval doet de camera zijn best, maar het is niet het resultaat waar je op hoopt. De oplossing: handbediening. Je kunt zelf in deze situatie veel beter inschatten hoe de foto er uit moet zien. Zo ook bij de fotoshoot van Marc Briët. 
Eerst was het de bedoeling om een geheel zwarte achtergrond te hebben; maar dat geeft een saai plaatje: beter is het om op de zwarte achtergrond een lamp te laten schijnen waardoor Marc iets naar voren komt en de foto iets meer diepte krijgt. Bij het werken met losse flitsers is het helemaal noodzakelijk om met de hand te belichten. 
Als je in een studio werkt of in ieder geval in een donkere omgeving, dan hoef je geen rekening te houden met het omgevingslicht. Wanneer je omgevingslicht gaat combineren met flitslicht wordt het ingewikkelder, maar worden de foto’s ook een stuk interessanter. Neem bijvoorbeeld een foto in de felle zon. Dat lijkt zomers, maar door het grote contrast dat geen enkele camera goed kan weergeven, krijg je toch geen optimaal resultaat. Sleutelen met software biedt dan misschien nog voor een deel redding. Een grote reflector zou kunnen helpen zodat het zonlicht ook vanuit een andere hoek op het model schijnt. Dit kan echter ook met een flitser. Maar let op: het ziet er wat kunstmatig uit als de verhoudingen tussen omgevingslicht en flitslicht ver uit elkaar liggen. Dan komt het hoofdstuk smaak om de hoek kijken. Het is natuurlijk een kwestie van proberen en er even de tijd voor nemen totdat het een goed resultaat oplevert. Je maakt eigenlijk twee foto’s in één. De ene met omgevingslicht en de andere met flitslicht. Handig om die belichtingsdriehoek te kennen. Nog even iets van een jaren 50-kleurtje erover photoshoppen, ook een kwestie van smaak en klaar is Kees. Kan die zo? Ik vind van wel. 
